назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова абакульнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
абаку́льнік мн. абаку́льнікі |
Родны каго? чаго? |
абаку́льніка мн. абаку́льнікаў |
Давальны каму? чаму? |
абаку́льніку мн. абаку́льнікам |
Вінавальны каго? што? |
абаку́льніка мн. абаку́льнікаў |
Творны кім? чым? |
абаку́льнікам мн. абаку́льнікамі |
Месны у кім? у чым? |
абаку́льніку мн. абаку́льніках |
Клічная форма | — мн. — |
Усе кажуць, што трэба знайсці сваё месца ў жыцці, я сваё знайшла — гэта ложак.
abakuĺnik — беларуская лацінка
Слова абакульнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік абакульнік — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове абакульніца + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› абаку́львацца (12)
(10) прагу́льнік ‹
› абаку́льваць (11)
(9) наду́льнік ‹
› абаку́льна (9)
(9) бязу́льнік ‹
› абаку́льніца (11)
(11) пераку́льнік ‹
› абаку́льны (9)
(17) вагонапераку́льнік ‹
› абаку́раць (9)
(16) вібрапераку́льнік ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.