склон | адзіночны лік
ж. — жаночы род м. — мужчынскі род н. — ніякі род множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ж.
дагаво́рная
м. дагаво́рны н. дагаво́рнае мн. дагаво́рныя |
Родны каго? чаго? |
ж.
дагаво́рнай, дагаво́рнае
м. дагаво́рнага н. дагаво́рнага мн. дагаво́рных |
Давальны каму? чаму? |
ж.
дагаво́рнай
м. дагаво́рнаму н. дагаво́рнаму мн. дагаво́рным |
Вінавальны каго? што? |
ж.
дагаво́рную
м. дагаво́рны (неадуш.), дагаво́рнага (адуш.) н. дагаво́рнае мн. дагаво́рныя (неадуш.), дагаво́рных (адуш.) |
Творны кім? чым? |
ж.
дагаво́рнай, дагаво́рнаю
м. дагаво́рным н. дагаво́рным мн. дагаво́рнымі |
Месны у кім? у чым? |
ж.
дагаво́рнай
м. дагаво́рным н. дагаво́рным мн. дагаво́рных |
скарбніца
Ідзі ціха, абмінеш ліха.
Горадня — места з Магдэбургскім правам ад 1391 г. На працягу XIV—XVIII стст. горад спрачаўся з Вільняй па багацці і прыгажосці і лічыўся другой сталіцай Вялікага Княства Літоўскага. У Рэчы Паспалітай быў назначаны месцам генеральных соймаў, на якіх абмяркоўваліся пытанні знешняй і ўнутранай палітыкі. У канцы XVIII ст. у Горадні заснавана друкарня, якая выдавала кнігі на беларускай мове.
dahavorny — беларуская лацінка
Слова дагаворны (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
дзе паставіць націск у слове дагаджальніцкі + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дагаво́рнік (10)
(8) прыбо́рны ‹
› дагаво́рніца (11)
(5) во́рны ‹
› дагаво́рніцкі (12)
(9) нававо́рны ‹
› дагадавацца (11)
(23) індывідуальна-дагаворны ‹
› дагадава́ць (10)
(20) гаспада́рча-дагаво́рны ‹
› дагада́цца (9)
(13) пазадагаво́рны ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.