двушлюбны

гэта

прыметнік
адносны

праскланяць слова двушлюбны
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік ж. — жаночы род м. — мужчынскі род н. — ніякі род множны лік
Назоўны хто? што?	ж. двушлю́бная м. двушлю́бны н. двушлю́бнае мн. двушлю́бныя
Родны каго? чаго?	ж. двушлю́бнай, двушлю́бнае м. двушлю́бнага н. двушлю́бнага мн. двушлю́бных
Давальны каму? чаму?	ж. двушлю́бнай м. двушлю́бнаму н. двушлю́бнаму мн. двушлю́бным
Вінавальны каго? што?	ж. двушлю́бную м. двушлю́бны (неадуш.), двушлю́бнага (адуш.) н. двушлю́бнае мн. двушлю́бныя (неадуш.), двушлю́бных (адуш.)
Творны кім? чым?	ж. двушлю́бнай, двушлю́бнаю м. двушлю́бным н. двушлю́бным мн. двушлю́бнымі
Месны у кім? у чым?	ж. двушлю́бнай м. двушлю́бным н. двушлю́бным мн. двушлю́бных

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Сарока сароку бачыць здалёку.
Свой свайго (чорт чорта) пазнаў і на піва пазваў.

У судзе.
— Гэты чалавек забраў у вас грошы? Пацяўпешка, адказвайце.
— Я не пацяўпешка, я пацярпелы.
— Вы аддалі грошы за грын-карту бамжу — вы пацяўпешка.

dvušliubny — беларуская лацінка

Слова двушлюбны (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: