склон | адзіночны лік
ж. — жаночы род м. — мужчынскі род н. — ніякі род множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ж.
двушлю́бная
м. двушлю́бны н. двушлю́бнае мн. двушлю́бныя |
Родны каго? чаго? |
ж.
двушлю́бнай, двушлю́бнае
м. двушлю́бнага н. двушлю́бнага мн. двушлю́бных |
Давальны каму? чаму? |
ж.
двушлю́бнай
м. двушлю́бнаму н. двушлю́бнаму мн. двушлю́бным |
Вінавальны каго? што? |
ж.
двушлю́бную
м. двушлю́бны (неадуш.), двушлю́бнага (адуш.) н. двушлю́бнае мн. двушлю́бныя (неадуш.), двушлю́бных (адуш.) |
Творны кім? чым? |
ж.
двушлю́бнай, двушлю́бнаю
м. двушлю́бным н. двушлю́бным мн. двушлю́бнымі |
Месны у кім? у чым? |
ж.
двушлю́бнай
м. двушлю́бным н. двушлю́бным мн. двушлю́бных |
скарбніца
Як была я дзевачкаю, ка мне хадзілі з гарэлачкаю; а як стала маладзіцаю, не сталі хадзіць і з вадзіцаю.
Хлеб даставаўся цяжка. Кінуць яго быў смяротны грэх. Абраніўшы, трэ было падняць кавалак, пацалаваць і сказаць: «Даруй, божухна». Хлеб абагаўлялі.
Уладзімір Караткевіч, «Зямля пад белымі крыламі»dvušliubny — беларуская лацінка
Слова двушлюбны (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
дзе паставіць націск у слове джазавы + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› двухэта́пны (10)
(11) перадшлю́бны ‹
› двухядзерны (11)
(9) бясшлю́бны ‹
› двушка (6)
(10) шматшлю́бны ‹
› Джава (5)
(10) трохшлю́бны ‹
› Джава́ні (7)
(10) дваяшлю́бны ‹
› джа́гаць (7)
(11) пасляшлю́бны ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.