ў
і
двушка — назоўнік Джава — назоўнік
канцэпт

двушлюбны

гэта

прыметнік
адносны

праскланяць слова двушлюбны
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
  ж. — жаночы род
  м. — мужчынскі род
  н. — ніякі род
множны лік
Назоўны
хто? што?
ж.  двушлю́бная
м.  двушлю́бны
н.  двушлю́бнае

мн.  двушлю́бныя
Родны
каго? чаго?
ж.  двушлю́бнай, двушлю́бнае
м.  двушлю́бнага
н.  двушлю́бнага

мн.  двушлю́бных
Давальны
каму? чаму?
ж.  двушлю́бнай
м.  двушлю́бнаму
н.  двушлю́бнаму

мн.  двушлю́бным
Вінавальны
каго? што?
ж.  двушлю́бную
м.  двушлю́бны (неадуш.), двушлю́бнага (адуш.)
н.  двушлю́бнае

мн.  двушлю́бныя (неадуш.), двушлю́бных (адуш.)
Творны
кім? чым?
ж.  двушлю́бнай, двушлю́бнаю
м.  двушлю́бным
н.  двушлю́бным

мн.  двушлю́бнымі
Месны
у кім? у чым?
ж.  двушлю́бнай
м.  двушлю́бным
н.  двушлю́бным

мн.  двушлю́бных

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Як была я дзевачкаю, ка мне хадзілі з гарэлачкаю; а як стала маладзіцаю, не сталі хадзіць і з вадзіцаю.


Хлеб даставаўся цяжка. Кінуць яго быў смяротны грэх. Абраніўшы, трэ было падняць кавалак, пацалаваць і сказаць: «Даруй, божухна». Хлеб абагаўлялі.

Уладзімір Караткевіч, «Зямля пад белымі крыламі»

dvušliubny — беларуская лацінка

Слова двушлюбны (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

дзе паставіць націск у слове джазавы + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


двухэта́пны (10)

(11) перадшлю́бны

двухядзерны (11)

(9) бясшлю́бны

двушка (6)

(10) шматшлю́бны

Джава (5)

(10) трохшлю́бны

Джава́ні (7)

(10) дваяшлю́бны

джа́гаць (7)

(11) пасляшлю́бны


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

машына ў мінус трыццаць