прыметнік
адносны
праскланяць слова дзяржаўна-рэгуляваны
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік
ж. — жаночы род м. — мужчынскі род н. — ніякі род множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ж.
дзяржа́ўна-рэгулява́ная
м. дзяржа́ўна-рэгулява́ны н. дзяржа́ўна-рэгулява́нае мн. дзяржа́ўна-рэгулява́ныя |
Родны каго? чаго? |
ж.
дзяржа́ўна-рэгулява́най, дзяржа́ўна-рэгулява́нае
м. дзяржа́ўна-рэгулява́нага н. дзяржа́ўна-рэгулява́нага мн. дзяржа́ўна-рэгулява́ных |
Давальны каму? чаму? |
ж.
дзяржа́ўна-рэгулява́най
м. дзяржа́ўна-рэгулява́наму н. дзяржа́ўна-рэгулява́наму мн. дзяржа́ўна-рэгулява́ным |
Вінавальны каго? што? |
ж.
дзяржа́ўна-рэгулява́ную
м. дзяржа́ўна-рэгулява́ны (неадуш.), дзяржа́ўна-рэгулява́нага (адуш.) н. дзяржа́ўна-рэгулява́нае мн. дзяржа́ўна-рэгулява́ныя (неадуш.), дзяржа́ўна-рэгулява́ных (адуш.) |
Творны кім? чым? |
ж.
дзяржа́ўна-рэгулява́най, дзяржа́ўна-рэгулява́наю
м. дзяржа́ўна-рэгулява́ным н. дзяржа́ўна-рэгулява́ным мн. дзяржа́ўна-рэгулява́нымі |
Месны у кім? у чым? |
ж.
дзяржа́ўна-рэгулява́най
м. дзяржа́ўна-рэгулява́ным н. дзяржа́ўна-рэгулява́ным мн. дзяржа́ўна-рэгулява́ных |
скарбніца
Вясёлыя людзі доўга жывуць.
Баба — дрыгва, багністае месца на балоце.
Баба першапачаткова азначала такое месца на балоце, якое было прыкрыта «плеўкай» (травой і г. д.), але было вельмі небяспечнае.
dziaržaŭna-rehuliavany — беларуская лацінка
Слова дзяржаўна-рэгуляваны (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
дзе паставіць націск у слове дзяржаўна-суверэнны + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дзяржа́ўна-парты́йны (18)
(11) каагулява́ны ‹
› дзяржа́ўна-прававы́ (17)
(10) рэгулява́ны ‹
› дзяржа́ўна-прыва́тны (18)
(10) рэгулява́ны ‹
› дзяржа́ўна-суверэ́нны (19)
(12) зарэгулява́ны ‹
› дзяржа́ўна-тэрытарыя́льны (23)
(12) зарэгулява́ны ‹
› дзяржа́ўнасць (12)
(12) адрэгулява́ны ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Шклянка — для вады. Кантовая шклянка — гранёный стакан.
Конаўка — металічная пасудзіна з ручкай для піцця вады.
Кубак — невялікая, звычайна з ручкай, пасудзіна з гліны ці фарфору для піцця (па-польску філіжанка). У ВКЛ казалі не фарфоравы, а парцалянавы кубак. Аднаразовы кубачак — одноразовый стаканчик.
Келіх — вялікая, звычайна высокая чарка для віна.
Чара — пасудзіна для піцця віна (паэтычнае слова).
Куфель, кухаль — бакал для піва. (?) куфаль
Чарка — невялікая шклянка, прызначаная для піцця спіртных напіткаў (стопка).
Кілішак — чарка на ножцы («міні-келіх»).