назоўнік
толькі множны лік
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
множналікавы
праскланяць слова абцужкі
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
— мн. абцужкі́ |
Родны каго? чаго? |
— мн. абцужко́ў |
Давальны каму? чаму? |
— мн. абцужка́м |
Вінавальны каго? што? |
— мн. абцужкі́ |
Творны кім? чым? |
— мн. абцужка́мі |
Месны у кім? у чым? |
— мн. абцужка́х |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не мела баба клопату — купіла парася.
Не меў Саўка клопату, дык жонку ўзяў.
Хопіць прысылаць мне рахункі, мне не падабаецца іх аплачваць.
abcužki — беларуская лацінка
Слова абцужкі (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік абцужкі — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове абцягванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› абцуго́вы (8)
(6) дро́жкі ‹
› абцу́дзіцца (10)
(8) сцяро́жкі ‹
› абцу́дзіць (9)
(9) самату́жкі ‹
› абцужко́вы (9)
(7) удаўжкі́ ‹
› абцукрава́ны (11)
(8) уздо́ўжкі ‹
› абцукрава́ць (11)
(7) удо́ўжкі ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Геральдыка Беларусі ад нейрасеткі: Гомель