ў
і
Бо́н — назоўнік бонвіва́н — назоўнік
канцэпт

бона

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова бона
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
бо́на

мн.  бо́ны
Родны
каго? чаго?
бо́ны

мн.  бо́н
Давальны
каму? чаму?
бо́не

мн.  бо́нам
Вінавальны
каго? што?
бо́ну

мн.  бо́ны
Творны
кім? чым?
бо́най, бо́наю

мн.  бо́намі
Месны
у кім? у чым?
бо́не

мн.  бо́нах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто па гарэлку часта ходзіць, той сам сабе шкодзіць.
Хто п'е, той доўга не жыве.
Вада жывіць, а гарэлка губіць.


— Мілая, ты пакрыўдзілася?
— Не.
— А дзе мой ручнік?
— На швабры.


bona — беларуская лацінка

Слова бона (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік бона — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове бонвіван + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


бо́мкнуць (8)

(12) паўпастая́нна

Бо́н (3)

(8) адча́янна

бо́н (3)

(12) безнадзе́янна

бонвіва́н (8)

(7) Сарбо́на

Бо́нд (4)

(8) фальбо́на

бонд-гара́нтыя (13)

(4) во́на


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

дзіўна

Не ведаем, як у фаташопе па-беларуску зрабіць.