ў
і
бронецягні́к — назоўнік бро́нзава — прыслоўе
канцэпт

бронза

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова бронза
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
бро́нза

мн. 
Родны
каго? чаго?
бро́нзы

мн. 
Давальны
каму? чаму?
бро́нзе

мн. 
Вінавальны
каго? што?
бро́нзу

мн. 
Творны
кім? чым?
бро́нзай, бро́нзаю

мн. 
Месны
у кім? у чым?
бро́нзе

мн. 
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Што целу люба, то душы груба.
Смех — то дар багоў.

Хіба літаратурна замест ТОЕ казаць ТО?
Ці можна замест «якраз тое, што трэба» казаць «са́ма то»?

Філоніць і філосаф у слоўніку стаяць побач. Супадзенне?


bronza — беларуская лацінка

Слова бронза (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік бронза — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове бронзаграфіт + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


бро́нетранспарцёр (16)

(5) лі́нза

бронетранспарцё́рны (18)

(7) білінза

бронецягні́к (11)

(5) бо́нза

бро́нзава (8)

(6) бры́нза

бро́нзава-залаці́сты (18)

(7) сарбо́за

бро́нзавы (8)

(6) рыбо́за


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

усё мітусішся