назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова брынчэнне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
брынчэ́нне мн. брынчэ́нні |
Родны каго? чаго? |
брынчэ́ння мн. брынчэ́нняў |
Давальны каму? чаму? |
брынчэ́нню мн. брынчэ́нням |
Вінавальны каго? што? |
брынчэ́нне мн. брынчэ́нні |
Творны кім? чым? |
брынчэ́ннем мн. брынчэ́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
брынчэ́нні мн. брынчэ́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Тады дурань разумнейшы за разумнага, як маўчыць.
Ты паглядзі, які цудоўны свет без універа. Адлічайся.
ты што дурны гэта жарт быўbrynčennie — беларуская лацінка
Слова брынчэнне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік брынчэнне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове брыт + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› бры́нкнуць (9)
(10) патанчэ́нне ‹
› брынча́нне (9)
(9) станчэ́нне ‹
› брынча́ць (8)
(10) вытанчэ́нне ‹
› брынчэ́ць (8)
(9) свянчэ́нне ‹
› брыня́лы (7)
(10) асвянчэ́нне ‹
› брыня́ць (7)
(8) чарчэ́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Беларусы ніколі не віталіся «добрай раніцы», бо дурнота гэтак вітацца, калі прачынаешся ў абед.