ў
і
абыча́й — назоўнік абыча́йлівы — прыметнік
канцэпт

абычайлівасць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова абычайлівасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
абыча́йлівасць

мн.  абыча́йлівасці
Родны
каго? чаго?
абыча́йлівасці

мн.  абыча́йлівасцяў, абыча́йлівасцей
Давальны
каму? чаму?
абыча́йлівасці

мн.  абыча́йлівасцям
Вінавальны
каго? што?
абыча́йлівасць

мн.  абыча́йлівасці
Творны
кім? чым?
абыча́йлівасцю

мн.  абыча́йлівасцямі
Месны
у кім? у чым?
абыча́йлівасці

мн.  абыча́йлівасцях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

На лапату ды за хату.
Узяць венік ды на сметнік.


У дзяцінстве мяне папярэджвалі, што мужчыны могуць падыходзіць, прапаноўваць сэкс, цукеркі, грошы. Я вырасла — і дзе яны?


abyčajlivasć — беларуская лацінка

Слова абычайлівасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік абычайлівасць — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове абычайнасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


абыхо́дны (8)

(10) райлі́васць

абы́цца (6)

(11) аха́йлівасць

абыча́й (6)

(13) неаха́йлівасць

абыча́йлівы (10)

(14) багаве́йлівасць

абыча́йна (8)

(17) саманадзе́йлівасць

абыча́йнасць (11)

(14) багабо́йлівасць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

есці