ў
і
бу́нт — назоўнік бунтава́цца — дзеяслоў
канцэпт

бунтаванне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова бунтаванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
бунтава́нне

мн.  бунтава́нні
Родны
каго? чаго?
бунтава́ння

мн.  бунтава́нняў
Давальны
каму? чаму?
бунтава́нню

мн.  бунтава́нням
Вінавальны
каго? што?
бунтава́нне

мн.  бунтава́нні
Творны
кім? чым?
бунтава́ннем

мн.  бунтава́ннямі
Месны
у кім? у чым?
бунтава́нні

мн.  бунтава́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто сее, той мае надзею.


Псіхолаг: Вам проста трэба хваліць сябе кожны дзень.
Я (перад люстэркам): Зноў нічагусенькі не зрабіў, толькі аб'ядаўся і п'янчыў, які ж ты малайчына!


buntavannie — беларуская лацінка

Слова бунтаванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік бунтаванне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове бунтаніна + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


бункеро́ўшчык (12)

(11) блінтава́нне

бу́нт (4)

(11) плінтава́нне

бу́нт (4)

(12) шплінтава́нне

бунтава́цца (10)

(11) шпунтава́нне

бунтава́ць (9)

(11) грунтава́нне

бунтавы́ (7)

(13) абгрунтава́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

пасведчанне кіроўцы