ласкавы — націск у слове, формы слова

Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

ла́скавы і ласка́вы, -ая, -ае.
  1. Поўны ласкі, любві; пяшчотны. Ласкавая маці. ▪ Сухенькая, тоненькая, як былінка, твар увесь у зморшчынах, як печаная груша, але якая прыветная і ласкавая была гэтая бабулька! ← Аркадзь Чарнышэвіч. // Які выражае ласку, любоў, пяшчоту. Ласкавы погляд. Ласкавыя словы. ▪ Нарэшце з'явілася і сама Марыя Міхайлаўна. Ужо немаладая, сярэдняга росту, з прыемным і ласкавым тварам. ← Уладзімір Мяжэвіч. Адказаць не змог хлапчына На дакор дзявочы, Бо пра ўсё яму сказалі Ласкавыя вочы. ← Авяр’ян Дзеружынскі.
  2. Ветлівы, далікатны ў абыходжанні; прыязны. Рагіна была далікатная з твару, здатная ў постаці, спрытная да работы і ласкавая да людзей. ← Вячаслаў Адамчык. Ласкавае цялятка дзвюх матак ссе. ← Прыказка.
  3. пераноснае значэнне Мяккі, лагодны. Пашумліваў вецер лагодны, ласкавы. ← Якуб Колас. Ласкавае, спакойнае святло абедзеннага сонца залаціла пабурэлыя вершаліны бяроз і клёнаў. ← Мікола Ткачоў.
  •••
  Будзь ласкавы гл. быць.
  На ласкавым хлебе гл. хлеб.

❌

склон	адзіночны лік ж. — жаночы род м. — мужчынскі род н. — ніякі род множны лік
Назоўны хто? што?	ж. ла́скавая м. ла́скавы н. ла́скавае мн. ла́скавыя
Родны каго? чаго?	ж. ла́скавай, ла́скавае м. ла́скавага н. ла́скавага мн. ла́скавых
Давальны каму? чаму?	ж. ла́скавай м. ла́скаваму н. ла́скаваму мн. ла́скавым
Вінавальны каго? што?	ж. ла́скавую м. ла́скавы (неадуш.), ла́скавага (адуш.) н. ла́скавае мн. ла́скавыя (неадуш.), ла́скавых (адуш.)
Творны кім? чым?	ж. ла́скавай, ла́скаваю м. ла́скавым н. ла́скавым мн. ла́скавымі
Месны у кім? у чым?	ж. ла́скавай м. ла́скавым н. ла́скавым мн. ла́скавых

Слова ласкавы (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік прыметніка, займенніка, лічэбніка, прыслоўя (2009)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

Навігатар

Мемчыкі

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Давайце нарэшце запомнім.
Беларуская памяншальная форма для піва — піўцо, зафіксавана ўва ўсіх нармальных слоўніках. Не расейскае «піўко», а «піўцо». Дзякуй.
Так пісаў Бядуля, Брыль, Лужанін і г. д.
Twitter: @paczvarny