ў
і
буфіраванне — назоўнік буфо́ннасць — назоўнік
канцэпт

буфон

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова буфон
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
буфо́н

мн.  буфо́ны
Родны
каго? чаго?
буфо́на

мн.  буфо́наў
Давальны
каму? чаму?
буфо́ну

мн.  буфо́нам
Вінавальны
каго? што?
буфо́на

мн.  буфо́наў
Творны
кім? чым?
буфо́нам

мн.  буфо́намі
Месны
у кім? у чым?
буфо́не

мн.  буфо́нах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

На лапату ды за хату.
Узяць венік ды на сметнік.


Калі вы пішаце скарот ад «дзякую», у вас атрымліваецца «дзяк». Дзяк — гэта царкоўны служыцель.

Пішыце ДЗЮ.
або: ШД — шчыры дзякуй

bufon — беларуская лацінка

Слова буфон (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік буфон — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове буфоннасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


буфе́тчыцкі (10)

(10) тэрмасіфо́н

буфе́цік (7)

(9) спікерфо́н

буфіраванне (11)

(8) смартфо́н

буфо́ннасць (10)

(7) аўдыфо́н

буфо́нны (7)

(6) грыфо́н

буфо́нства (9)

(6) грыфо́н


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

навагодняя ёлка