ў
і
бясча́сны — прыметнік бясчле́нны — прыметнік
канцэпт

бясчассе

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова бясчассе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 бясча́ссе

мн.  бясча́ссі
Родны
каго? чаго?		 бясча́сся

мн.  бясча́ссяў
Давальны
каму? чаму?		 бясча́ссю

мн.  бясча́ссям
Вінавальны
каго? што?		 бясча́ссе

мн.  бясча́ссі
Творны
кім? чым?		 бясча́ссем

мн.  бясча́ссямі
Месны
у кім? у чым?		 бясча́ссі

мн.  бясча́ссях
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

джгаць
1. Калоць, раніць джалам (пра насякомых); кусаць (пра змей). // Апякаць (пра крапіву, мароз).
2. Хутка ісці, бегчы; імчацца.


МЕНШ пішуць без Ь

штраф не менш за 100 талераў
:: ваша моўная паліцыя, «служыць і абдзіраць»

biasčassie — беларуская лацінка

Слова бясчассе (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік бясчассе — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове бясчуласць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› бясча́савы (9)

(7) па́чассе ‹

› бясча́сна (8)

(9) ліхача́ссе ‹

› бясча́сны (8)

(8) міжча́ссе ‹

› бясчле́нны (9)

(7) суча́ссе ‹

› бясчо́керны (10)

(10) паднябе́ссе ‹

› бясчу́бы (7)

(10) крывале́ссе ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

пасля піва

пасля піва ідзе піф-паф, вось і думай