ў
і
Ва́дзік — назоўнік вадзіла — назоўнік
канцэпт

вадзіла

у слоўніках не сустракаецца

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова вадзіла
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 вадзіла

мн.  вадзілы
Родны
каго? чаго?		 вадзілы

мн.  вадзіл
Давальны
каму? чаму?		 вадзіле

мн.  вадзілам
Вінавальны
каго? што?		 вадзілу

мн.  вадзіл
Творны
кім? чым?		 вадзілай, вадзілаю

мн.  вадзіламі
Месны
у кім? у чым?		 вадзіле

мн.  вадзілах
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

На Бога спадзявайся, але і сам старайся.
Божа памажы, але й сам падбяжы (але і сам не ляжы).
Працуй, нябожа, то і Бог паможа.

нябожа — ласкавы або спачувальны зварот да малодшага па гадах

хачу ляжаць у ложку і глядзець тома і джэры


vadzila — беларуская лацінка

У СЛОЎНІКАХ НЯМА

назоўнік вадзіла — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове вадзіла + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› ваджэ́нне (8)

(6) магі́ла ‹

› ва́дзенькі (9)

(6) мазі́ла ‹

› Ва́дзік (6)

(6) мазі́ла ‹

› Вадзі́м (6)

(7) кадзі́ла ‹

› Вадзі́мавіч (10)

(11) панікадзі́ла ‹

› вадзі́ца (7)

(8) брадзі́ла ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

паціху