STARNIK

Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

вадкасць, -і, жаночы род
  1. Рэчыва, якое мае ўласцівасць цячы і набываць форму той пасудзіны, у якой яно знаходзіцца. Бутэлька з вадкасцю.
  2. Уласцівасць вадкага.
  •••
  Бардоская вадкасць — хімічны сродак, які выкарыстоўваецца для барацьбы з грыбковымі і бактэрыяльнымі хваробамі раслін.
  Спіннамазгавая вадкасць — вадкасць, якая напаўняе ў пазваночных жывёл і ў чалавека поласці спіннога і галаўнога мозгу.

❌

канцэпт

вадкасць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова вадкасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	ва́дкасць мн. ва́дкасці
Родны каго? чаго?	ва́дкасці мн. ва́дкасцей, ва́дкасцяў
Давальны каму? чаму?	ва́дкасці мн. ва́дкасцям
Вінавальны каго? што?	ва́дкасць мн. ва́дкасці
Творны кім? чым?	ва́дкасцю мн. ва́дкасцямі
Месны у кім? у чым?	ва́дкасці мн. ва́дкасцях
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

штука́рыць — з вялікім стараннем рабіць што-н.; завіхацца каля чаго-н.

Дома жонка ля пліты штукарыць. (Макаль)

Ну не могуць беларусы, каб нешта называлася адным словам. На кожны від вадкасці трэба па некалькі слоў: пасудзіна для вады (шклянка-конаўка-кварта-карэц), для віна (келіх-чара), для піва (куфель-кухаль), для гарэлкі (чарка-стопка-кілішак). І толькі каву ды гарбату п'юць з кубка.

мованацыкі: з філіжанкі!

vadkasć — беларуская лацінка

Слова вадкасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: