ў
і
вальго́тнасць — назоўнік вальго́тны — прыметнік
канцэпт

вальготніца

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова вальготніца
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
вальго́тніца

мн.  вальго́тніцы
Родны
каго? чаго?
вальго́тніцы

мн.  вальго́тніц
Давальны
каму? чаму?
вальго́тніцы

мн.  вальго́тніцам
Вінавальны
каго? што?
вальго́тніцу

мн.  вальго́тніцы
Творны
кім? чым?
вальго́тніцай, вальго́тніцаю

мн.  вальго́тніцамі
Месны
у кім? у чым?
вальго́тніцы

мн.  вальго́тніцах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Няма лепшай рэчы, як свіныя плечы.


Калі жонка вас цалкам задавальняе і робіць абсалютна шчаслівым, то якая розніца, чыя гэта жонка.


vaĺhotnica — беларуская лацінка

Слова вальготніца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік вальготніца — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове вальдшнэп + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


вальго́та (8)

(14) добраахво́тніца

вальго́тна (9)

(10) крыво́тніца

вальго́тнасць (12)

(9) льго́тніца

вальго́тны (9)

(10) ільго́тніца

вальдшнэ́п (9)

(9) бядо́тніца

вальдшнэ́павы (12)

(10) мярзо́тніца


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

прабежкі