валюм

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова валюм
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	валю́м мн. валю́мы
Родны каго? чаго?	валю́ма мн. валю́маў
Давальны каму? чаму?	валю́му мн. валю́мам
Вінавальны каго? што?	валю́м мн. валю́мы
Творны кім? чым?	валю́мам мн. валю́мамі
Месны у кім? у чым?	валю́ме мн. валю́мах
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Дзякуй таму, хто еў і каму падавалі.

канечне / канешне — гэта абавязкова
а «конечно, разумеется» — гэта вядома (ж), а як жа (анягож), безумоўна, бясспрэчна (відавочна), несумненна (несумнеўна), натуральна, (само сабой) зразумела, а ўжо ж

ну а то ж!

valium — беларуская лацінка

Слова валюм (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: