STARNIK
STARNIK
назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова ванілін
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
ванілі́н мн. ванілі́ны |
| Родны каго? чаго? |
ванілі́ну мн. ванілі́наў |
| Давальны каму? чаму? |
ванілі́ну мн. ванілі́нам |
| Вінавальны каго? што? |
ванілі́н мн. ванілі́ны |
| Творны кім? чым? |
ванілі́нам мн. ванілі́намі |
| Месны у кім? у чым? |
ванілі́не мн. ванілі́нах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
як скура́т на агні́ (круціцца, выкручвацца) — даказваць сваю непрычыннасць, невінаватасць у якой-н. справе, звычайна нядобрай, выгароджваць сябе; празмерна, залішне выкручвацца
Жонка спытала мяне, чаму я так ціха размаўляю ў хаце. Я пажартаваў: баюся, што Марк Цукерберг праслухоўвае мяне. Жонка ў адказ засмяялася. І я засмяяўся. І Аліса засмяялася. І Сіры таксама…
vanilin — беларуская лацінка
Слова ванілін (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік ванілін — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове ваніль + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› вандэрва́альсаўскі (17)
(10) аспергілі́н ‹
› ване́са (6)
(6) анілі́н ‹
› вані́левы (8)
(11) нітраанілі́н ‹
› ванілі́навы (10)
(12) цытраванілі́н ‹
› вані́ль (6)
(9) разанілі́н ‹
› вані́льна-іры́савы (16)
(13) дыметыланілі́н ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
