паперасыханы

гэта

прыметнік
якасны

праскланяць слова паперасыханы
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік ж. — жаночы род м. — мужчынскі род н. — ніякі род множны лік
Назоўны хто? што?	ж. паперасыха́ная м. паперасыха́ны н. паперасыха́нае мн. паперасыха́ныя
Родны каго? чаго?	ж. паперасыха́най, паперасыха́нае м. паперасыха́нага н. паперасыха́нага мн. паперасыха́ных
Давальны каму? чаму?	ж. паперасыха́най м. паперасыха́наму н. паперасыха́наму мн. паперасыха́ным
Вінавальны каго? што?	ж. паперасыха́ную м. паперасыха́ны (неадуш.), паперасыха́нага (адуш.) н. паперасыха́нае мн. паперасыха́ныя (неадуш.), паперасыха́ных (адуш.)
Творны кім? чым?	ж. паперасыха́най, паперасыха́наю м. паперасыха́ным н. паперасыха́ным мн. паперасыха́нымі
Месны у кім? у чым?	ж. паперасыха́най м. паперасыха́ным н. паперасыха́ным мн. паперасыха́ных

склон

адзіночны лік
ж. — жаночы род
м. — мужчынскі род
н. — ніякі род
множны лік

Назоўны
хто? што?

ж. паперасыха́ная
м. паперасыха́ны
н. паперасыха́нае

мн. паперасыха́ныя

Родны
каго? чаго?

ж. паперасыха́най, паперасыха́нае
м. паперасыха́нага
н. паперасыха́нага

мн. паперасыха́ных

Давальны
каму? чаму?

ж. паперасыха́най
м. паперасыха́наму
н. паперасыха́наму

мн. паперасыха́ным

Вінавальны
каго? што?

ж. паперасыха́ную
м. паперасыха́ны (неадуш.), паперасыха́нага (адуш.)
н. паперасыха́нае

мн. паперасыха́ныя (неадуш.), паперасыха́ных (адуш.)

Творны
кім? чым?

ж. паперасыха́най, паперасыха́наю
м. паперасыха́ным
н. паперасыха́ным

мн. паперасыха́нымі

Месны
у кім? у чым?

ж. паперасыха́най
м. паперасыха́ным
н. паперасыха́ным

мн. паперасыха́ных

Слова паперасыханы (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік прыметніка, займенніка, лічэбніка, прыслоўя (2009)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

Навігатар

Мемчыкі

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Шклянка — для вады (кантовая шклянка — гранёный стакан).
Конаўка — металічная пасудзіна з ручкай для піцця вады.
Кубак — невялікая, звычайна з ручкай, пасудзіна з гліны ці фарфору для піцця (па-польску філіжанка). У ВКЛ казалі не фарфоравы, а парцалянавы кубак.
Келіх — вялікая, звычайна высокая чарка для віна.
Чара — пасудзіна для піцця віна (паэтычнае слова).
Куфель і кухаль — бакал для піва.
Чарка, стопка — невялікая шклянка, часта на ножцы (кілішак), прызначаная для піцця спіртных напіткаў. Шкляначка-адбіраначка, абдзіралачка.