ў
і
паразма́зваць — дзеяслоў паразмака́ны — дзеепрыметнік
канцэпт

паразмаканы

гэта

прыметнік
якасны

праскланяць слова паразмаканы
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
  ж. — жаночы род
  м. — мужчынскі род
  н. — ніякі род
множны лік
Назоўны
хто? што?
ж.  паразмака́ная
м.  паразмака́ны
н.  паразмака́нае

мн.  паразмака́ныя
Родны
каго? чаго?
ж.  паразмака́най, паразмака́нае
м.  паразмака́нага
н.  паразмака́нага

мн.  паразмака́ных
Давальны
каму? чаму?
ж.  паразмака́най
м.  паразмака́наму
н.  паразмака́наму

мн.  паразмака́ным
Вінавальны
каго? што?
ж.  паразмака́ную
м.  паразмака́ны (неадуш.), паразмака́нага (адуш.)
н.  паразмака́нае

мн.  паразмака́ныя (неадуш.), паразмака́ных (адуш.)
Творны
кім? чым?
ж.  паразмака́най, паразмака́наю
м.  паразмака́ным
н.  паразмака́ным

мн.  паразмака́нымі
Месны
у кім? у чым?
ж.  паразмака́най
м.  паразмака́ным
н.  паразмака́ным

мн.  паразмака́ных

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

прочкі — пакіданне на некаторы час сваёй хаты, сям'і з прычыны нязгоды, неладоў
ісці ў прочкі — сыходзіць з дому, не ўжыўшыся з мужам або жонкай
сабрацца (пайсці) у прочкі — звычайна пайсці ад мужа; пакінуць сям’ю, сваю хату з прычыны неладоў


Elon Musk:
Starship will take humanity to Mars.

І застанёмся мы на Зямлі без гуманнасці.
Пакіньце з людзьмі, пліз, яе і так мала.

parazmakany — беларуская лацінка

Слова паразмаканы (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

дзе паставіць націск у слове паразмешваны + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


паразма́званы (12)

(10) прыпла́каны

паразма́звацца (13)

(9) пажма́каны

паразма́зваць (12)

(9) пажма́каны

паразмака́ць (11)

(10) павымака́ны

паразмалё́ўвацца (15)

(10) павымака́ны

паразмалё́ўваць (14)

(11) панабрака́ны


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

how to tell time

Шклянка — для вады. Кантовая шклянка — гранёный стакан.
Конаўка — металічная пасудзіна з ручкай для піцця вады.
Кубак — невялікая, звычайна з ручкай, пасудзіна з гліны ці фарфору для піцця (па-польску філіжанка). У ВКЛ казалі не фарфоравы, а парцалянавы кубак. Аднаразовы кубачак — одноразовый стаканчик.
Келіх — вялікая, звычайна высокая чарка для віна.
Чара — пасудзіна для піцця віна (паэтычнае слова).
Куфель, кухаль — бакал для піва. (?) куфаль
Чарка — невялікая шклянка, прызначаная для піцця спіртных напіткаў (стопка).
Кілішак — чарка на ножцы («міні-келіх»).