ў
і
веташо́к — назоўнік Ве́тка — назоўнік
канцэпт

ветка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова ветка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 ве́тка

мн.  ве́ткі
Родны
каго? чаго?		 ве́ткі

мн.  ве́так
Давальны
каму? чаму?		 ве́тцы

мн.  ве́ткам
Вінавальны
каго? што?		 ве́тку

мн.  ве́ткі
Творны
кім? чым?		 ве́ткай, ве́ткаю

мн.  ве́ткамі
Месны
у кім? у чым?		 ве́тцы

мн.  ве́тках
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Шчасце ўсюды, дзе захочаш.


Шчыра кажучы, мне абсалютна ўсё роўна з мукой дранікі ці без. І нават з яйкам яны ці без. Мне любыя падабаюцца.


vietka — беларуская лацінка

Слова ветка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік ветка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове ветлабараторыя + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› ветагля́д (8)

(6) абе́тка ‹

› ве́тах (5)

(7) кабе́тка ‹

› веташо́к (7)

(7) тыбе́тка ‹

› ве́ткаўскі (9)

(7) паве́тка ‹

› ве́тла (5)

(10) падпаве́тка ‹

› ве́тла-зычлі́вы (13)

(6) кве́тка ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

урбаністыка