прыметнік
адносны
праскланяць слова прымяняльны
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік
ж. — жаночы род м. — мужчынскі род н. — ніякі род множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ж.
прымяня́льная
м. прымяня́льны н. прымяня́льнае мн. прымяня́льныя |
Родны каго? чаго? |
ж.
прымяня́льнай, прымяня́льнае
м. прымяня́льнага н. прымяня́льнага мн. прымяня́льных |
Давальны каму? чаму? |
ж.
прымяня́льнай
м. прымяня́льнаму н. прымяня́льнаму мн. прымяня́льным |
Вінавальны каго? што? |
ж.
прымяня́льную
м. прымяня́льны (неадуш.), прымяня́льнага (адуш.) н. прымяня́льнае мн. прымяня́льныя (неадуш.), прымяня́льных (адуш.) |
Творны кім? чым? |
ж.
прымяня́льнай, прымяня́льнаю
м. прымяня́льным н. прымяня́льным мн. прымяня́льнымі |
Месны у кім? у чым? |
ж.
прымяня́льнай
м. прымяня́льным н. прымяня́льным мн. прымяня́льных |
скарбніца
кеміць — разумець, разбірацца, цяміць
цяміць — разумець сэнс падзей, гаворкі і пад.; разбірацца, кеміць
шалопаць — кумекаць, цяміць, разумець
дзякуй табе, родная мова, што я магу казаць «тартЫ» і мяне ніхто не паправіць, бо гэта не памылка
prymianiaĺny — беларуская лацінка
Слова прымяняльны (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
дзе паставіць націск у слове прымярзальны + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› прымянша́ць (10)
(14) словазмяня́льны ‹
› прымяншэ́нне (11)
(14) хутказмяня́льны ‹
› прымяня́льнасць (14)
(11) незмяня́льны ‹
› прымяня́цца (10)
(16) правапрымяня́льны ‹
› прымяня́ць (9)
(10) адцяня́льны ‹
› прымяра́цца (10)
(8) чапяльны́ ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.