ў
і
вінапо́лька — назоўнік вінаро́б — назоўнік
канцэпт

вінарка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова вінарка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
віна́рка

мн.  віна́ркі
Родны
каго? чаго?
віна́ркі

мн.  віна́рак
Давальны
каму? чаму?
віна́рцы

мн.  віна́ркам
Вінавальны
каго? што?
віна́рку

мн.  віна́ркі
Творны
кім? чым?
віна́ркай, віна́ркаю

мн.  віна́ркамі
Месны
у кім? у чым?
віна́рцы

мн.  віна́рках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Госць першы дзень — золата, другі — серабро, а трэці — медзь, хоць і дадому едзь.


— Здароў, што робіш?
— Беляшы ем, матулька напякла.
— Ты ж сказаў, што не ясі пасля шасці.
— Ну вось гэты шосты. Пасля яго не буду.


vinarka — беларуская лацінка

Слова вінарка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік вінарка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове вінароб + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


вінаматэрыя́л (12)

(8) кля́марка

вінамер (7)

(7) кана́рка

вінапо́лька (10)

(7) ке́нарка

вінаро́б (7)

(8) свіна́рка

вінаро́бны (9)

(9) куліна́рка

вінаро́бня (9)

(9) камуна́рка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

каб морду тваю не бачыць