ў
і
віні́ць — дзеяслоў вінкуля́цыя — назоўнік
канцэпт

вінкель

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова вінкель
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
ві́нкель

мн.  ві́нкелі
Родны
каго? чаго?
ві́нкеля

мн.  ві́нкеляў
Давальны
каму? чаму?
ві́нкелю

мн.  ві́нкелям
Вінавальны
каго? што?
ві́нкель

мн.  ві́нкелі
Творны
кім? чым?
ві́нкелем

мн.  ві́нкелямі
Месны
у кім? у чым?
ві́нкелі

мн.  ві́нкелях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Лішняе мудраванне — дураванне.


— Зося, чаму вы пачалі граць на піяніна?
— У мяне са скрыпкі піва падала…

дык вось чаму ў слоўніках трапляецца фартэп'яна праз апостраф

vinkieĺ — беларуская лацінка

Слова вінкель (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік вінкель — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове вінкуляцыя + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


вінітро́н (8)

(11) хромані́кель

віні́цца (7)

(10) ферані́кель

віні́ць (6)

(12) купферні́кель

вінкуля́цыя (10)

(7) Кункель

ві́нна-гарэ́лачны (15)

(7) шэ́нкель

вінна-гарэ́лачны (15)

(7) ціске́ль


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

найлепшыя гады майго жыцця