прыметнік
адносны
праскланяць слова самасумяшчальны
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік
ж. — жаночы род м. — мужчынскі род н. — ніякі род множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ж.
самасумяшча́льная
м. самасумяшча́льны н. самасумяшча́льнае мн. самасумяшча́льныя |
Родны каго? чаго? |
ж.
самасумяшча́льнай, самасумяшча́льнае
м. самасумяшча́льнага н. самасумяшча́льнага мн. самасумяшча́льных |
Давальны каму? чаму? |
ж.
самасумяшча́льнай
м. самасумяшча́льнаму н. самасумяшча́льнаму мн. самасумяшча́льным |
Вінавальны каго? што? |
ж.
самасумяшча́льную
м. самасумяшча́льны (неадуш.), самасумяшча́льнага (адуш.) н. самасумяшча́льнае мн. самасумяшча́льныя (неадуш.), самасумяшча́льных (адуш.) |
Творны кім? чым? |
ж.
самасумяшча́льнай, самасумяшча́льнаю
м. самасумяшча́льным н. самасумяшча́льным мн. самасумяшча́льнымі |
Месны у кім? у чым? |
ж.
самасумяшча́льнай
м. самасумяшча́льным н. самасумяшча́льным мн. самасумяшча́льных |
скарбніца
Навука вочы адчыняе.
— Чаму вы ніколі не хварэеце?
— А я не нервуюся.
— І вы так многа працуеце, як вы расслабляецеся?
— А я не напружваюся.
samasumiaščaĺny — беларуская лацінка
Слова самасумяшчальны (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
дзе паставіць націск у слове самасупакоены + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› самасу́ем (8)
(11) сумяшча́льны ‹
› самасузіра́нне (13)
(21) прагра́мна-сумяшча́льны ‹
› самасумяшча́льнасць (18)
(15) маласумяшча́льны ‹
› самасупакае́нне (14)
(13) несумяшча́льны ‹
› самасупако́енасць (16)
(13) несумяшча́льны ‹
› самасупако́ены (13)
(23) прагра́мна-несумяшча́льны ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.