Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

вобраз, -а, мужчынскі род
  1. Знешні выгляд каго-, чаго-н., што ўзнікае ў памяці. Аня думае пра танкістаў, пра камбата Бродкіна, што ляжыць у зямлі пад Полацкам.. Потым у яе памяці паўстае вобраз маці. ← Іван Мележ. Вобразы мілыя роднага краю, Смутак і радасць мая! ← Якуб Колас. // Тое, што ўзнікае ва ўяўленні. Вобразы будучага.
  2. Спецыфічная катэгорыя мастацтва — канкрэтна-пачуццёвая форма ўяўлення мастаком рэчаіснасці. Мысліць вобразамі.
  3. Тып, характар, створаны пісьменнікам, мастаком, артыстам. Вобразы п'есы, рамана. ▪ Сапраўднаму мастаку слова няма патрэбы тлумачыць тое, што ён хацеў сказаць у творы, — за яго скажа сам твор, скажуць створаныя ім вобразы — носьбіты ідэй. ← Іван Кудраўцаў.
  4. Адлюстраванне ў свядомасці чаго-н.

❌

вобраз

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова вобраз
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	во́браз мн. во́бразы
Родны каго? чаго?	во́браза мн. во́бразаў
Давальны каму? чаму?	во́бразу мн. во́бразам
Вінавальны каго? што?	во́браз мн. во́бразы
Творны кім? чым?	во́бразам мн. во́бразамі
Месны у кім? у чым?	во́бразе мн. во́бразах
Клічная форма	— мн. —

Калі да вас падыдзе прыгожая дзяўчына і скажа, што споўніць любыя два жаданні, якім будзе ваша другое жаданне?

(споўніць — здзейсніць, ажыццявіць, выканае)

Слова вобраз (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік вобраз — у родным, давальным, творным і месным склоне

вобраз

Навігатар

Мемчыкі