STARNIK
STARNIK
| склон | адзіночны лік
ж. — жаночы род м. — мужчынскі род н. — ніякі род множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
ж.
стано́чная
м. стано́чны н. стано́чнае мн. стано́чныя |
| Родны каго? чаго? |
ж.
стано́чнай, стано́чнае
м. стано́чнага н. стано́чнага мн. стано́чных |
| Давальны каму? чаму? |
ж.
стано́чнай
м. стано́чнаму н. стано́чнаму мн. стано́чным |
| Вінавальны каго? што? |
ж.
стано́чную
м. стано́чны (неадуш.), стано́чнага (адуш.) н. стано́чнае мн. стано́чныя (неадуш.), стано́чных (адуш.) |
| Творны кім? чым? |
ж.
стано́чнай, стано́чнаю
м. стано́чным н. стано́чным мн. стано́чнымі |
| Месны у кім? у чым? |
ж.
стано́чнай
м. стано́чным н. стано́чным мн. стано́чных |
скарбніца
мянці́ць — што, чым і без дапаўнення — гаварыць многа і без толку, гаварыць бязглуздзіцу; трапацца, лапатаць
мянта́шка — пра таго, хто многа і без толку гаворыць; трапло (пераноснае значэнне)
канечне / канешне — гэта абавязкова
а «конечно» — гэта вядома (ж), а як жа (анягож), безумоўна, бясспрэчна (відавочна), несумненна (несумнеўна), само сабой зразумела, так
stanočny — беларуская лацінка
Слова станочны (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
дзе паставіць націск у слове станцаваны + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› стано́чак (8)
(14) каляпазвано́чны ‹
› стано́чнік (9)
(7) гано́чны ‹
› стано́чніца (10)
(9) перано́чны ‹
› ста́нс (5)
(13) многастано́чны ‹
› ста́нсы (6)
(11) бесстано́чны ‹
› стану́шка (8)
(12) шматстано́чны ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
