ў
і
агале́чыць — дзеяслоў агалі́т — назоўнік
канцэпт

агалёнка

у слоўніках не сустракаецца

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова агалёнка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
агалё́нка

мн. 
Родны
каго? чаго?
агалё́нкі

мн. 
Давальны
каму? чаму?
агалё́нцы

мн. 
Вінавальны
каго? што?
агалё́нку

мн. 
Творны
кім? чым?
агалё́нкай, агалё́нкаю

мн. 
Месны
у кім? у чым?
агалё́нцы

мн. 
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Праўду бо кажуць: не гані каня дубцом, а гані аўсом.


Per aspera ad astra.

Навошта? Ты ж згарыш дашчэнту, ёлупень.

ahalionka — беларуская лацінка

У СЛОЎНІКАХ НЯМА

назоўнік агалёнка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове агаленне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


агале́нне (8)

(10) камісіё́нка

агале́ць (7)

(6) алё́нка

агале́чыць (9)

(7) галё́нка

агалі́т (6)

(7) палё́нка

агалі́цца (8)

(7) салё́нка

агалі́ць (7)

(8) габлё́нка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

тутэйшы