назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова вучком
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
вучко́м мн. вучко́мы |
Родны каго? чаго? |
вучко́ма мн. вучко́маў |
Давальны каму? чаму? |
вучко́му мн. вучко́мам |
Вінавальны каго? што? |
вучко́м мн. вучко́мы |
Творны кім? чым? |
вучко́мам мн. вучко́мамі |
Месны у кім? у чым? |
вучко́ме мн. вучко́мах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
усхадзіўся (раздурэўся) як свіння на дождж
залішне, празмерна (разгуляцца, разысціся, развесяліцца і да т. п.), звычайна ў дачыненні да дзяцейБеларусы не імперцы.
ТАК, АЛЕ… дзяржаву назвалі ВЯЛІКАЕ Княства Літоўскае.
Беларусы талерантныя.
ТАК, АЛЕ… паспрабуй сказаць суседзям, што геі таксама людзі.
«Хавайся ў бульбу».
ТАК, АЛЕ… колькі разоў вы хаваліся ў бульбу?
vučkom — беларуская лацінка
Слова вучком (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік вучком — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове вучнёўка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ву́чань (6)
(8) залачко́м ‹
› вучга́с (6)
(6) рачко́м ‹
› вучка́м (6)
(7) тырчко́м ‹
› вучнё́ўка (8)
(7) ваўчко́м ‹
› вучнё́ўскі (9)
(7) маўчко́м ‹
› вучнё́ўства (10)
(6) тычко́м ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.