ў
і
выка́знік — назоўнік выка́знікавасць — назоўнік
канцэпт

выказнік

гэта
— член сказа

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова выказнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
выка́знік

мн.  выка́знікі
Родны
каго? чаго?
выка́зніка

мн.  выка́знікаў
Давальны
каму? чаму?
выка́зніку

мн.  выка́знікам
Вінавальны
каго? што?
выка́знік

мн.  выка́знікі
Творны
кім? чым?
выка́знікам

мн.  выка́знікамі
Месны
у кім? у чым?
выка́зніку

мн.  выка́зніках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

абе́руч / абе́ручкі — абедзвюма рукамі


У маленстве вам кажуць: не бяры цукеркі ад незнаёмцаў. А потым адпраўляюць браць цукеркі ад незнаёмцаў і робяць з гэтага свята.

Як гэта называецца? (ніўалэХ)

vykaznik — беларуская лацінка

Слова выказнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік выказнік — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове выказнікавасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


выка́званне (10)

(9) падка́знік

выка́звацца (10)

(10) прадка́знік

выка́зваць (9)

(10) суадказнік

выка́знікавасць (14)

(6) ла́знік

выка́знікавы (11)

(9) прыла́знік

вы́калантарыць (13)

(8) алма́знік


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

месца для рыдалкі