ў
і
выкрута́сты — прыметнік выкру́тліва — прыслоўе
канцэпт

выкрутка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова выкрутка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
вы́крутка

мн.  вы́круткі
Родны
каго? чаго?
вы́круткі

мн.  вы́крутак
Давальны
каму? чаму?
вы́крутцы

мн.  вы́круткам
Вінавальны
каго? што?
вы́крутку

мн.  вы́круткі
Творны
кім? чым?
вы́круткай, вы́круткаю

мн.  вы́круткамі
Месны
у кім? у чым?
вы́крутцы

мн.  вы́крутках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

ні качка, ні швачка — пра жанчыну, не здатную ні да якой справы

прыдумайце прымаўку пра такога ж мужчыну

канечне / канешне — гэта абавязкова
а «конечно» — гэта вядома (ж), а як жа (анягож), безумоўна, бясспрэчна (відавочна), несумненна (несумнеўна), само сабой зразумела, так

ну а то ж!

vykrutka — беларуская лацінка

Слова выкрутка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік выкрутка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове выкрутлівасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


выкрута́сіста (12)

(9) банкру́тка

выкрута́сісты (12)

(7) скру́тка

выкрута́сты (10)

(9) раскру́тка

выкру́тліва (10)

(10) нявы́крутка

выкру́тлівасць (13)

(8) някру́тка

выкру́тлівы (10)

(6) пру́тка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

магніцікі з'еў