STARNIK
STARNIK
назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова выкрыццё
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
выкрыццё́ мн. — |
| Родны каго? чаго? |
выкрыцця́ мн. — |
| Давальны каму? чаму? |
выкрыццю́ мн. — |
| Вінавальны каго? што? |
выкрыццё́ мн. — |
| Творны кім? чым? |
выкрыццём мн. — |
| Месны у кім? у чым? |
выкрыцці́ мн. — |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Для мужчыны крыніцай пакут выступае злая і сварлівая жонка, баба (Сварлівая жонка горш, чым каню хамут; Узяў пілку на сваю шыйку; Бог стварыў два зла: бабу і казла; Баба з пекла родам; У бабы душы няма), а для жанчыны — ліхі муж (Ліхога любіць — сябе губіць; Мужык не мядзведзь, а мяса аб’есць; Сам мужычок з кулачок, а зла як у казла).
У судзе.
— Гэты чалавек забраў у вас грошы? Пацяўпешка, адказвайце.
— Я не пацяўпешка, я пацярпелы.
— Вы аддалі грошы за грын-карту бамжу — вы пацяўпешка.
vykryccio — беларуская лацінка
Слова выкрыццё (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік выкрыццё — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове выкрышанасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› выкрыўля́цца (11)
(13) самараскрыццё́ ‹
› выкрыўля́ць (10)
(8) ускрыццё́ ‹
› вы́крыцца (8)
(7) укрыццё́ ‹
› вы́крыць (7)
(13) смех-выкрыццё ‹
› вы́крычацца (10)
(12) самавыкрыццё́ ‹
› вы́крычаць (9)
(9) прыкрыццё́ ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
