ў
і
вынятко́ва — прыслоўе вынятко́вы — прыметнік
канцэпт

вынятковасць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова вынятковасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
вынятко́васць

мн.  вынятко́васці
Родны
каго? чаго?
вынятко́васці

мн.  вынятко́васцяў, вынятко́васцей
Давальны
каму? чаму?
вынятко́васці

мн.  вынятко́васцям
Вінавальны
каго? што?
вынятко́васць

мн.  вынятко́васці
Творны
кім? чым?
вынятко́васцю

мн.  вынятко́васцямі
Месны
у кім? у чым?
вынятко́васці

мн.  вынятко́васцях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не сілаю, то розумам.

пра кемлівасць і знаходлівасць беларусаў

— Вы так молада выглядаеце, у чым ваш сакрэт?
— Мне дваццаць.


vyniatkovasć — беларуская лацінка

Слова вынятковасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік вынятковасць — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове выняцце + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


вы́няткава (9)

(15) непрыбытко́васць

вы́няткавы (9)

(16) безпрыбытко́васць

вынятко́ва (9)

(16) беспрыбытко́васць

вынятко́вы (9)

(11) навуко́васць

вынятко́ўваны (12)

(17) псеўданавуко́васць

вынятко́ўваны (12)

(15) пазанавуко́васць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

цудоўная сумачка