STARNIK
STARNIK
| склон | адзіночны лік
ж. — жаночы род м. — мужчынскі род н. — ніякі род множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
ж.
шляка́тая
м. шляка́ты н. шляка́тае мн. шляка́тыя |
| Родны каго? чаго? |
ж.
шляка́тай, шляка́тае
м. шляка́тага н. шляка́тага мн. шляка́тых |
| Давальны каму? чаму? |
ж.
шляка́тай
м. шляка́таму н. шляка́таму мн. шляка́тым |
| Вінавальны каго? што? |
ж.
шляка́тую
м. шляка́ты (неадуш.), шляка́тага (адуш.) н. шляка́тае мн. шляка́тыя (неадуш.), шляка́тых (адуш.) |
| Творны кім? чым? |
ж.
шляка́тай, шляка́таю
м. шляка́тым н. шляка́тым мн. шляка́тымі |
| Месны у кім? у чым? |
ж.
шляка́тай
м. шляка́тым н. шляка́тым мн. шляка́тых |
скарбніца
Кіем таго, хто не пільнуе свайго.
— Давайце цанавацца, — сказаў пакупнік хлопцу на рыбным рынку, бо хацеў патаргавацца.
— Ну давайце, — не расслухаў хлопец і палез цалавацца.
šliakaty — беларуская лацінка
Слова шлякаты (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
дзе паставіць націск у слове шляковы + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› шля́гаць (7)
(8) стрыка́ты ‹
› шля́гер (6)
(9) пстрыка́ты ‹
› шля́к (4)
(9) слінька́ты ‹
› шляко́вы (7)
(4) ла́ты ‹
› шля́мбур (7)
(6) залаты́ ‹
› шля́па (5)
(6) залаты́ ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Шклянка — для вады (кантовая шклянка — гранёный стакан).
Конаўка — металічная пасудзіна з ручкай для піцця вады.
Кубак — невялікая, звычайна з ручкай, пасудзіна з гліны ці фарфору для піцця (па-польску філіжанка). У ВКЛ казалі не фарфоравы, а парцалянавы кубак.
Келіх — вялікая, звычайна высокая чарка для віна.
Чара — пасудзіна для піцця віна (паэтычнае слова).
Куфель і кухаль — бакал для піва.
Чарка, стопка — невялікая шклянка, часта на ножцы (кілішак), прызначаная для піцця спіртных напіткаў. Шкляначка-адбіраначка, абдзіралачка.