ў
і
вяндлі́нны — прыметнік вяндля́рка — назоўнік
канцэпт

вяндляр

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова вяндляр
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 вяндля́р

мн.  вяндляры́
Родны
каго? чаго?		 вяндляра́

мн.  вяндляро́ў
Давальны
каму? чаму?		 вяндляру́

мн.  вяндляра́м
Вінавальны
каго? што?		 вяндляра́

мн.  вяндляро́ў
Творны
кім? чым?		 вяндляро́м

мн.  вяндляра́мі
Месны
у кім? у чым?		 вяндляру́

мн.  вяндляра́х
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Будзе і на нашай вуліцы свята.

Прымаўка.

Я: випадково написала одноклясниці "ок" кирилицею замість "ok"
Одноклясниця: WHERE DID YOU GET A BABY K FROM? I ALSO WANT A BABY K


viandliar — беларуская лацінка

Слова вяндляр (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік вяндляр — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове вяндлярка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› вяндлі́навы (10)

(11) рабагандляр ‹

› вяндлі́нка (9)

(12) кнігагандля́р ‹

› вяндлі́нны (9)

(12) наркагандля́р ‹

› вяндля́рка (9)

(6) юбіля́р ‹

› вяндля́рны (9)

(7) капіля́р ‹

› вяндля́рня (9)

(7) біфіляр ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

пазяхаць