атутаваць

гэта

— паляваць, пераследуючы каго-небудзь сабакамі (ад крыку "ату")

дзеяслоў
закончанае трыванне
пераходны
незваротны
1-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў атутаваць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

	словаформы
Пачатковая форма	ату́таваць
Будучы час 1-я асоба: я што зраблю? мы што зробім? 2-я асоба: ты што зробіш? вы што зробіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што зробіць? яны што зробяць?	я ату́тую мы ату́туем ты ату́туеш вы ату́туеце ён, яна, яно ату́туе яны ату́туюць
Прошлы час што зрабіла? што зрабіў? што зрабілі?	ж. ату́тавала м. ату́таваў н. ату́тавала мн. ату́тавалі
Загадны лад 2-я асоба: ты што зрабі? вы што зрабіце?	ты ату́туй вы ату́туйце
Дзеепрыслоўе прошлы час: што зрабіўшы?	ату́таваўшы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

дадай у свой лексікон і працоўны чат:
даўбешка — пра тупога, някемлівага чалавека
доўбня / даўбня — пра няцямкага, дурнога чалавека
тупы як абух — някемлівы, неразумны

вандроўка па сінонімах

— Я вас услышал.
— А ці зразумелі?

atutavać — беларуская лацінка

Слова атутаваць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: