назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова вярэня
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
вярэ́ня мн. вярэ́ні |
Родны каго? чаго? |
вярэ́ні мн. вярэ́нь |
Давальны каму? чаму? |
вярэ́ні мн. вярэ́ням |
Вінавальны каго? што? |
вярэ́ню мн. вярэ́ні |
Творны кім? чым? |
вярэ́няй, вярэ́няю мн. вярэ́нямі |
Месны у кім? у чым? |
вярэ́ні мн. вярэ́нях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хто сее, той мае надзею.
— У нас на рабоце ёсць Валянцей. Ён такі дурны, нічога рабіць не ўмее. Мы за яго ўсё робім.
— Па-мойму, Валянцей не такі ўжо і дурны.
viarenia — беларуская лацінка
Слова вярэня (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік вярэня — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове вясёласць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› вярэ́длівы (9)
(6) рыжэ́ня ‹
› вярэ́йкаўскі (11)
(8) швагрэ́ня ‹
› вярэ́нька (8)
(6) бурэ́ня ‹
› вясе́йскі (8)
(6) пячэ́ня ‹
› вясе́лейка (9)
(6) кішэ́ня ‹
› вясе́лік (7)
(4) ню́ня ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.