ў
і
Вільнё́ў — назоўнік Ві́льнюс — назоўнік
канцэпт

вільнуць

гэта

дзеяслоў
закончанае трыванне
непераходны
незваротны
1-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў вільнуць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

словаформы
Пачатковая форма
вільну́ць
Будучы час
1-я асоба:
я што зраблю?
мы што зробім?
2-я асоба:
ты што зробіш?
вы што зробіце?
3-я асоба:
ён-яна-яно што зробіць?
яны што зробяць?
я  вільну́
мы  вільнё́м

ты  вільне́ш
вы  вільняце́

ён, яна, яно  вільне́
яны  вільну́ць
Прошлы час
што зрабіла?
што зрабіў?
што зрабілі?
ж.  вільну́ла
м.  вільну́ў
н.  вільну́ла

мн.  вільну́лі
Загадны лад
2-я асоба:
ты што зрабі?
вы што зрабіце?
ты  вільні́
вы  вільні́це
Дзеепрыслоўе
прошлы час:
што зрабіўшы?
вільну́ўшы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

І на вяроўцы (ланцугом) не зацягнеш каго — пра таго, хто рашуча адмаўляецца ісці куды-н., рабіць што-н.


На 1000 хлопцаў — 967 дзяўчат.
Трэба ўзмацніць гей-прапаганду, а то 33 хлопцы без дзела швэндаюцца.


viĺnuć — беларуская лацінка

Слова вільнуць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

дзе паставіць націск у слове вільчыць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


вільжэ́ць (8)

(8) пальну́ць

вілько́мірскі (12)

(10) стральну́ць

Вільнё́ў (7)

(11) кухтальну́ць

Ві́льнюс (7)

(10) адвільну́ць

ві́льнюскі (9)

(11) падвільну́ць

ві́льцы (6)

(9) звільну́ць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

тэрмінатар