выстранчаць

гэта

— дагаджаць каму-небудзь, запабягаць перад кім-небудзь; выхваляцца, задавацца

дзеяслоў
незакончанае трыванне
непераходны
незваротны
1-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў выстранчаць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

	словаформы
Пачатковая форма	выстранча́ць
Цяперашні час 1-я асоба: я што раблю? мы што робім? 2-я асоба: ты што робіш? вы што робіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што робіць? яны што робяць?	я выстранча́ю мы выстранча́ем ты выстранча́еш вы выстранча́еце ён, яна, яно выстранча́е яны выстранча́юць
Прошлы час што рабіла? што рабіў? што рабілі?	ж. выстранча́ла м. выстранча́ў н. выстранча́ла мн. выстранча́лі
Загадны лад 2-я асоба: ты што рабі? вы што рабіце?	ты выстранча́й вы выстранча́йце
Дзеепрыслоўе цяперашні час: што робячы?	выстранча́ючы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не хвалі жонку за цела, а хвалі за дзела.

канечне / канешне — гэта абавязкова
а «конечно, разумеется» — гэта вядома (ж), а як жа (анягож), безумоўна, бясспрэчна (відавочна), несумненна (несумнеўна), натуральна, (само сабой) зразумела, а ўжо ж

ну а то ж!

vystrančać — беларуская лацінка

Слова выстранчаць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: