Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

 гнаць, ганю, гоніш, гоніць; прошлы час гнаў, -ла; незакончанае трыванне, каго-што.
  1. Прымушаць рухацца ў якім-н. напрамку. Гнаць статак у поле. ▪ Асенні вецер гнаў па небе разарваныя хмары, ён ачышчаў ад іх неба. ← Кузьма Чорны. // Забіваць, уганяць у што-н. Гнаць цвік у сцяну. // размоўнае слова Прымусова пасылаць, адпраўляць куды-н. Гвалтам цар гнаў людзей па бітву з невядомым ворагам. ← Змітрок Бядуля. // Праганяць, выганяць. Гнаць ворагаў з роднай зямлі. // размоўнае слова Накіроўваць рух чаго-н., весці кіруючы. Гнаць плыты па рацэ. // безасабовая форма размоўнае слова Хутка ісці куды-н. Куды цябе гоніць?
  2. Прымушаць хутка рухацца, наганяць. Мы ехалі нейкай незнаёмай дарогай, спыняліся ў лесе і зноў гналі коней. ← Алесь Асіпенка. // Весці (аўтамабіль, поезд і пад.) на вялікай скорасці. А цягнік усё ішоў... І трывожны сігнал, І масты, і засады мінуў ён даўно. За вярстою вярсту Камісар яго гнаў. ← Пятро Глебка. // пераноснае значэнне Рабіць што-н. хутка і многа, прымушаючы да гэтага сябе ці каго-н. [Марыля], як рабіла на полі, дык больш за ўсіх работу гнала. ← Кузьма Чорны.
  3. і без дапаўнення Праследаваць, ісці па слядах звера. Гнаць зайца. Сабака добра гоніць. // пераноснае значэнне устарэлае Прыгнятаць, праследаваць, мучыць. Хоць нядоля мяне гнала, Усё ж мне сілы не зламала. ← Якуб Колас.
  4. безасабовая форма Вельмі хутка расці. Сасну гоніць уверх.
  5. Здабываць пры дапамозе перагонкі. Гнаць дзёгаць. Гнаць алей. // Выклікаць выдзяленне чаго-н. Гнаць пот. / у безасабовая форма ужыв. Гоніць сліну.
  6. Працуючы чым-н., рабіць, утвараць. Гнаць пракос. ▪ Цяпер пад трактар плуг бы столямешны, Каб гнаць барозны шырынёю ў гоні. ← Мікола Аўрамчык.
  7. размоўнае слова Моцна слабіць (пра жывот).
  8. звычайна ў ф. загадны лад гані(це). Даваць. Гані тры рублі.
  •••
  Гнаць мятлою — груба выганяць.
  Гнаць у магілу (труну, на той свет) — мукамі даводзіць да смерці.
  Гнаць у шыю (карак, каршэнь) — а) груба выганяць; б) прымушаць хутка рабіць што-н., падганяць. Не спяшайся, ніхто цябе ў каршэнь не гоніць.