дзеяслоў
незакончанае трыванне
непераходны
незваротны
1-е спражэнне
праспрагаць дзеяслоў гуркаць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск
словаформы |
|
---|---|
Пачатковая форма |
гу́ркаць |
Цяперашні час 1-я асоба: я што раблю? мы што робім? 2-я асоба: ты што робіш? вы што робіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што робіць? яны што робяць? |
я гу́ркаю мы гу́ркаем ты гу́ркаеш вы гу́ркаеце ён, яна, яно гу́ркае яны гу́ркаюць |
Прошлы час што рабіла? што рабіў? што рабілі? |
ж.
гу́ркала
м. гу́ркаў н. гу́ркала мн. гу́ркалі |
Загадны лад 2-я асоба: ты што рабі? вы што рабіце? |
ты гу́ркай вы гу́ркайце |
Дзеепрыслоўе цяперашні час: што робячы? |
гу́ркаючы |
скарбніца
Чужое ўзяць — сваё згубіць.
Не бяры чужога: аддасі сваё.
Ты па чужое, а чорт па тваё.
Я адношу сябе да адукаваных і інтэлектуальных, але яны прыносяць мяне назад.
hurkać — беларуская лацінка
Слова гуркаць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
дзе паставіць націск у слове гуркнуць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› гурката́нне (10)
(7) шо́ркаць ‹
› гуркатлі́вы (10)
(7) бу́ркаць ‹
› гуркаце́нне (10)
(7) ву́ркаць ‹
› гу́ркінскі (9)
(7) му́ркаць ‹
› гурклі́вы (8)
(9) заму́ркаць ‹
› гу́ркнуць (8)
(9) паму́ркаць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.