ў
і
гуркаце́нне — назоўнік гу́ркінскі — прыметнік
канцэпт

гуркаць

гэта
— ствараць шум, грукат

дзеяслоў
незакончанае трыванне
непераходны
незваротны
1-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў гуркаць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

словаформы
Пачатковая форма
гу́ркаць
Цяперашні час
1-я асоба:
я што раблю?
мы што робім?
2-я асоба:
ты што робіш?
вы што робіце?
3-я асоба:
ён-яна-яно што робіць?
яны што робяць?
я  гу́ркаю
мы  гу́ркаем

ты  гу́ркаеш
вы  гу́ркаеце

ён, яна, яно  гу́ркае
яны  гу́ркаюць
Прошлы час
што рабіла?
што рабіў?
што рабілі?
ж.  гу́ркала
м.  гу́ркаў
н.  гу́ркала

мн.  гу́ркалі
Загадны лад
2-я асоба:
ты што рабі?
вы што рабіце?
ты  гу́ркай
вы  гу́ркайце
Дзеепрыслоўе
цяперашні час:
што робячы?
гу́ркаючы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Чужое ўзяць — сваё згубіць.
Не бяры чужога: аддасі сваё.
Ты па чужое, а чорт па тваё.


Я адношу сябе да адукаваных і інтэлектуальных, але яны прыносяць мяне назад.


hurkać — беларуская лацінка

Слова гуркаць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

дзе паставіць націск у слове гуркнуць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


гурката́нне (10)

(7) шо́ркаць

гуркатлі́вы (10)

(7) бу́ркаць

гуркаце́нне (10)

(7) ву́ркаць

гу́ркінскі (9)

(7) му́ркаць

гурклі́вы (8)

(9) заму́ркаць

гу́ркнуць (8)

(9) паму́ркаць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

жабка