Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

дабіць, -б'ю, -б'еш, -б'е; -б'ём, -б'яце; закончанае трыванне, каго-што.
  1. Прыкончыць, прыбіць раненага, недабітага. Дабіць падстрэленага драпежніка. // Канчаткова разграміць, знішчыць. Дабіць ворага.
  2. Разбіць астатняе; разбіць канчаткова недабітае. Дабіць апошнія талеркі.
  3. Скончыць біць (пра гадзіннік і пад.). Куранты дабілі дванаццаты ўдар.
  4. Убіваючы, дагнаць да пэўнага месца ці да канца. Дабіць кол. // Скончыць убіванне. Дабіць апошні цвік.
  5. пераноснае значэнне размоўнае слова Завяршыць выкананне якой-н. работы. Дабіць пракос.
  •••
  Дабіць да ручкі — давесці да развалу, прывесці ў непрыгодны стан.

❌

дабіць

гэта

дзеяслоў
закончанае трыванне
пераходны
незваротны
1-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў дабіць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

	словаформы
Пачатковая форма	дабі́ць
Будучы час 1-я асоба: я што зраблю? мы што зробім? 2-я асоба: ты што зробіш? вы што зробіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што зробіць? яны што зробяць?	я даб'ю́ мы даб'ё́м ты даб'е́ш вы даб'яце́ ён, яна, яно даб'е́ яны даб'ю́ць
Прошлы час што зрабіла? што зрабіў? што зрабілі?	ж. дабі́ла м. дабі́ў н. дабі́ла мн. дабі́лі
Загадны лад 2-я асоба: ты што зрабі? вы што зрабіце?	ты дабі́ вы дабі́це
Дзеепрыслоўе прошлы час: што зрабіўшы?	дабі́ўшы

скарбніца

Смачнога!
Сыць, Божа! Сыць вам, людцы!
Смачна есці!

Да сы́ці — уволю, удосталь, да адвалу.
Наесціся да сыці. Нацешыцца да сыці.

Слова дабіць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік дзеяслова (2007)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

Навігатар

Мемчыкі

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Шклянка — для вады. Кантовая шклянка — гранёный стакан.
Конаўка — металічная пасудзіна з ручкай для піцця вады.
Кубак — невялікая, звычайна з ручкай, пасудзіна з гліны ці фарфору для піцця (па-польску філіжанка). У ВКЛ казалі не фарфоравы, а парцалянавы кубак. Аднаразовы кубачак — одноразовый стаканчик.
Келіх — вялікая, звычайна высокая чарка для віна.
Чара — пасудзіна для піцця віна (паэтычнае слова).
Куфель, кухаль — бакал для піва. (?) куфаль
Чарка — невялікая шклянка, прызначаная для піцця спіртных напіткаў (стопка).
Кілішак — чарка на ножцы («міні-келіх»).