Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

 ездзіць, езджу, ездзіш, ездзіць; незакончанае трыванне
  1. Тое, што і ехаць (у 1 знач.), з той розніцай што «ездзіць» азначае дзеянне, якое паўтараецца ў розных напрамках. Ездзіць у горад. Ездзіць на машыне. ▪ Дзед Астап ездзіў часам з другімі партызанамі на разведку. ← Міхась Лынькоў. Костусь ездзіў, хадзіў, клапаціўся: жніво ішло, а рукамі, відаць было, нічога зрабіць нельга будзе. ← Кузьма Чорны. // Бываць дзе-н., наведваць каго-, што-н. (карыстаючыся транспартам). Яшчэ казаў мой прадзед у свой час, Што будуць ездзіць к нам не за пянькою, А каб вучыцца мудрасці у нас. ← Пятро Прыходзька. — Я так марыў увесь час, што мы будзем жыць суседзямі. У нядзелю мы ездзілі б адзін да аднаго ў госці... ← Іван Шамякін.
  2. Умець карыстацца якім-н. сродкам перамяшчэння. Умела ездзіць на матацыкле. // размоўнае слова Катацца на каньках, лыжах.
  3. пераноснае значэнне размоўнае слова Рухацца, соўгацца па чым-н. Стары сядзеў неспакойна, круціўся, ездзіў па лаве. ← Іван Мележ.
  4. размоўнае слова Быць, працаваць кім-н. (пра некаторыя прафесіі). Вася ў дальніх паяздах ездзіць правадніком. ← Мікола Ракітны.
  •••
  Ездзіць вярхом на кім — мець уладу над кім-н.
  Ездзіць на чыёй спіне, на чыім карку — выкарыстоўваць каго-н. у сваіх інтарэсах.