дзеяслоў
закончанае трыванне
пераходны
незваротны
2-е спражэнне
праспрагаць дзеяслоў жаніць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск
словаформы |
|
---|---|
Пачатковая форма |
жані́ць |
Будучы час 1-я асоба: я што зраблю? мы што зробім? 2-я асоба: ты што зробіш? вы што зробіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што зробіць? яны што зробяць? |
я жаню́ мы жэ́нім ты жэ́ніш вы жэ́ніце ён, яна, яно жэ́ніць яны жэ́няць |
Прошлы час што зрабіла? што зрабіў? што зрабілі? |
ж.
жані́ла
м. жані́ў н. жані́ла мн. жані́лі |
Загадны лад 2-я асоба: ты што зрабі? вы што зрабіце? |
ты жані́ вы жані́це |
Дзеепрыслоўе прошлы час: што зрабіўшы? |
жані́ўшы |
скарбніца
Чужое ўзяць — сваё згубіць.
Не бяры чужога: аддасі сваё.
Ты па чужое, а чорт па тваё.
Кожны нябожчык на Эверэсце калісьці быў неймаверна матываванай асобай.
žanić — беларуская лацінка
Слова жаніць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
дзе паставіць націск у слове жануцца + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› жаніхо́ўства (11)
(11) падцыга́ніць ‹
› жані́цца (7)
(10) вы́цыганіць ‹
› жані́цца (7)
(11) закайда́ніць ‹
› жані́цьба (8)
(7) ажані́ць ‹
› жанішо́к (7)
(8) пажані́ць ‹
› жанкі́ (5)
(10) перажані́ць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.