Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

 загаварыць¹, -вару, -ворыш, -верыць; закончанае трыванне, каго-што.
  1. Надакучыць, стаміць працяглымі размовамі. — Што ж гэта я цябе загаварыла зусім! Ты ж, мусіць, не абедаў яшчэ? ← Алесь Асіпенка. // Размовай адцягнуць увагу ад чаго-н., прымусіць забыцца пра што-н. — Загаварылі вы мяне, а там яечня гарыць. ← Пампей Беразняк.
  2. Ва ўяўленні ў забабонных людзей — уздзейнічаць на што-н. замовай, магічным словам, загаворамі. Загаварыць кроў. Загаварыць зубы. ▪ Была нерухомая, зачараваная ціш; быццам бы хтось загаварыў усё: ні зыку, ні голасу не было чуваць. ← Цішка Гартны.
 загаварыць², -вару, -ворыш, -ворыць; закончанае трыванне
  1. Пачаць гаварыць. // Усчаць гаворку, пачаць размову з кім-н. Сцяпан усё мацней і мацней захапляўся Маяй. Цягнула падысці да яе, загаварыць, але ён не знаходзіў прычыны. ← Ігнат Дуброўскі. // пераноснае значэнне Абазвацца, пачаць дзейнічаць. Кулямёты загаварылі.
  2. Навучыцца гаварыць, карыстацца мовай. Дзіця ўпершыню загаварыла.
  3. пераноснае значэнне Праявіцца ў дзеяннях, настроях і інш. Прачнулася і загаварыла бязмерная нянавісць пакрыўджаных людзей. ← Кузьма Чорны.
  •••
  Кроў загаварыла гл. кроў.
  Сумленне загаварыла гл. сумленне.