закашчваць

гэта

— псаваць без патрэбы што-небудзь

дзеяслоў
незакончанае трыванне
пераходны
незваротны
1-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў закашчваць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

	словаформы
Пачатковая форма	зака́шчваць
Цяперашні час 1-я асоба: я што раблю? мы што робім? 2-я асоба: ты што робіш? вы што робіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што робіць? яны што робяць?	я зака́шчваю мы зака́шчваем ты зака́шчваеш вы зака́шчваеце ён, яна, яно зака́шчвае яны зака́шчваюць
Прошлы час што рабіла? што рабіў? што рабілі?	ж. зака́шчвала м. зака́шчваў н. зака́шчвала мн. зака́шчвалі
Загадны лад 2-я асоба: ты што рабі? вы што рабіце?	ты зака́шчвай вы зака́шчвайце
Дзеепрыслоўе цяперашні час: што робячы?	зака́шчваючы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

пе́сціць во́чы — пра што-н. прыгожае, прыемнае на выгляд

песціць надзею, песціць мару, песціць думкі — жадаць здзяйснення чаго-н. прыемнага; пялегаваць (пераноснае значэнне)

Ён сказаў, што мой цягнік ад’ехаў. Наіўны. Я і білет на яго не брала.

zakaščvać — беларуская лацінка

Слова закашчваць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: