назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова ганьбенне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ганьбе́нне мн. ганьбе́нні |
Родны каго? чаго? |
ганьбе́ння мн. ганьбе́нняў |
Давальны каму? чаму? |
ганьбе́нню мн. ганьбе́нням |
Вінавальны каго? што? |
ганьбе́нне мн. ганьбе́нні |
Творны кім? чым? |
ганьбе́ннем мн. ганьбе́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
ганьбе́нні мн. ганьбе́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
цаца-цаца, ды ў кішэнь — пра таго, хто не праміне ўзяць чужое, прысвоіць што-н.
— Добры вечар. Гарэлку з колай, калі ласка.
— Скончылася. Пепсі падыдзе?
— Давайце.
Так я першы раз у жыцці паспытаў пепсі з колай.
hańbiennie — беларуская лацінка
Слова ганьбенне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік ганьбенне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове ганьбішча + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ганьбава́ны (10)
(8) грыбе́нне ‹
› ганьбава́цца (11)
(10) загрыбе́нне ‹
› ганьбава́ць (10)
(10) вытрыбе́нне ‹
› га́ньбіцца (9)
(11) паганьбе́нне ‹
› га́ньбіць (8)
(7) любе́нне ‹
› га́ньбішча (9)
(10) знелюбе́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Твои родители в 25 лет жили у родителей, не надо трындзець.