зашмараваць

— нацерці, намазаць каго-небудзь, што-небудзь чым-небудзь (зашмараваць дратву); пачаць церціся, зачэпліваючыся за што-небудзь у час руху, перамяшчэння, цягнучыся па чым-небудзь (кола зашмаравала)

дзеяслоў
закончанае трыванне
пераходны / непераходны
незваротны
1-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў зашмараваць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

	словаформы
Пачатковая форма	зашмарава́ць
Будучы час 1-я асоба: я што зраблю? мы што зробім? 2-я асоба: ты што зробіш? вы што зробіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што зробіць? яны што зробяць?	я зашмару́ю мы зашмару́ем ты зашмару́еш вы зашмару́еце ён, яна, яно зашмару́е яны зашмару́юць
Прошлы час што зрабіла? што зрабіў? што зрабілі?	ж. зашмарава́ла м. зашмарава́ў н. зашмарава́ла мн. зашмарава́лі
Загадны лад 2-я асоба: ты што зрабі? вы што зрабіце?	ты зашмару́й вы зашмару́йце
Дзеепрыслоўе прошлы час: што зрабіўшы?	зашмарава́ўшы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

вы́зарыць — стаць ясным, зорным (пра неба)
— Бачыце, як неба вызарыла. У такую ноч і пешкі прайсціся хораша... (Тарас Хадкевіч)
Запішыце сабе ў нататнічак як заклік:
У такую ноч і пешкі прайсціся хораша.

Штодзень (або штоноч) трэба праходзіць 4 км.

Жонка спытала, што рабіць з полем. Адказаў — палі.
Тлумачу пажарным, што такое аманімія.

zašmaravać — беларуская лацінка

Слова зашмараваць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: