збураць

гэта

— звальваць што-небудзь у кучу, разбураць, ссоўваць што-небудзь са сваіх месцаў

дзеяслоў
незакончанае трыванне
пераходны
незваротны
1-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў збураць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

	словаформы
Пачатковая форма	збура́ць
Цяперашні час 1-я асоба: я што раблю? мы што робім? 2-я асоба: ты што робіш? вы што робіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што робіць? яны што робяць?	я збура́ю мы збура́ем ты збура́еш вы збура́еце ён, яна, яно збура́е яны збура́юць
Прошлы час што рабіла? што рабіў? што рабілі?	ж. збура́ла м. збура́ў н. збура́ла мн. збура́лі
Загадны лад 2-я асоба: ты што рабі? вы што рабіце?	ты збура́й вы збура́йце
Дзеепрыслоўе цяперашні час: што робячы?	збура́ючы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

каб на яго (яе, іх, цябе, вас) немач
няхай яго (яе, іх, цябе, вас) немач

праклён са значэннем «чорт яго (яе, іх, цябе, вас) бяры»

1. Даць штучнаму інтэлекту ўсе творы Караткевіча.
2. Папрасіць ШІ напісаць працяг «Каласы пад сярпом тваім».
3. Прадаваць як неапублікаваны раней раман.
4. Profit (Прафіт).

zburać — беларуская лацінка

Слова збураць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: