звудзіць

гэта

— злавіць каго-небудзь вудай, спінінгам

дзеяслоў
закончанае трыванне
пераходны
незваротны
2-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў звудзіць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

	словаформы
Пачатковая форма	зву́дзіць
Будучы час 1-я асоба: я што зраблю? мы што зробім? 2-я асоба: ты што зробіш? вы што зробіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што зробіць? яны што зробяць?	я зву́джу мы зву́дзім ты зву́дзіш вы зву́дзіце ён, яна, яно зву́дзіць яны зву́дзяць
Прошлы час што зрабіла? што зрабіў? што зрабілі?	ж. зву́дзіла м. зву́дзіў н. зву́дзіла мн. зву́дзілі
Загадны лад 2-я асоба: ты што зрабі? вы што зрабіце?	ты зву́дзь вы зву́дзьце
Дзеепрыслоўе прошлы час: што зрабіўшы?	зву́дзіўшы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

як скура́т на агні́ (круціцца, выкручвацца) — даказваць сваю непрычыннасць, невінаватасць у якой-н. справе, звычайна нядобрай, выгароджваць сябе; празмерна, залішне выкручвацца

Купляйце беларускае!
Беларускае: смятана ГороденЪ, згушчонка РогачевЪ, піва ИдеалЪ, гарэлка БрестЪ-ЛитовскЪ.

zvudzić — беларуская лацінка

Слова звудзіць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: